هميشه خواستن توانستن نيست!!!

آيلينِ مامان

امروز قصد كردم كه از پوشك بگيرمت! صبح از خواب بيدار شدي و من ديگه پوشكت نكردم و تند تند هي بردمت سرپا گرفتمت اما شما اصلا همكاري نكردي با ماماني و اصلا جيش نكردي و تا آوردمت بيرون فرش رو مورد عنايت قرار دادي!

آخهههههه چرا؟؟؟؟!

البته من واقعا سعي كردم با آرامش باهات برخورد كنم تا نكنه يه وقت لجبازي كني اما در كل همكاري نكردي و حتي روي لگن توالتت هم ننشستي و تا ميبردمت سمتش جيغ هاي بنفش وحشتناك ميكشيدي و هركاري ميكردي كه من ولت كنم كه بري و روي اون لگن نشيني!!!

البته از كمك هاي بي شاعبه بابات هم بايد تشكر كنم كه با گفتم جملات روحيه بخشي مثل ولش كن،آيلين هنوز بچه ست،به اين زودي كه بچه رو از پوشك نميگيرن،چيكارش داري؟؟؟!بذار راحت باشه! و امثالهم من رو ياري بخشيد!!!

خلاصه از كت و كول افتادم ار بس سرپات گرفتم و دو نهايت درماندگي تصميم گرفتم كه اين كار رو موكول كنم به ٤ ماه بعد تا بقول بتوني خودت رو بيشتر كنترل كني!

در هر حال اين هم از امروز كه گذشت!!!

شب هم عمو مجتبي و خاله زهرا اومدن پيشمون و كلي شما قر ريختي براشون! تازه امشب ماماني كوكي هم درست كرده بود كه شما خوردي و دوست داشتي!ماماني خودشم دوست داشت!فكر كنم همه دوست داشتن چون تموم شد زودي!

ديگه خبري نبوده! شما كه الان خوابي،ماماني هم بخوابه كه خيلي خسته ست....

دوستت دارم گلكم...